Een transformatorzuil (ook wel trafozuil of peperbus) is feitelijk een transformatorhuisje in de vorm van een reclamezuil. Deze transformatorzuilen verschenen aan het begin van de twintigste eeuw bij de aanleg van elektriciteitsnetten in vele steden als Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Den Bosch en Delft.
Cees van der Burg werkte van 1928 tot 1934 op zendstation Malabar. Van 1934 tot 1936 in Batavia als hoofd insulaire verbindingen en van 1937 tot 1943 weer in Bandoeng gedeeltelijk bij het radiolaboratorium Rantja Ekek en gedeeltelijk bij andere radio zend en -ontvangst plekken op de Bandoengse hoogvlakte. Later werd hij de baas bij de PTT. Samen met zijn broer Jan van der Burg was hij enthousiast radioamateur. Jan van der Burg heeft in het ondergrondse verzet gezeten is gepakt en onthoofd. (zie oorlogsgsravenstichting). Zelf moest hij na de capitulatie verder werken op het radiolaboratorium. In de tijd van zijn internering in Bandoeng heeft hij een radio-ontvanger gebouwd waardoor het kamphoofd op de hoogte bleef van de vorderingen van de geallieerden. Tijdens zijn verlof in 1936 bracht hij een bezoek aan Radio Kootwijk, waar in 1923 de signalen ontvangen werden van zendstation Malabar.
Voorgeschiedenis:
Onderstaande groepsfoto van een bijeenkomst bij de Heemaf werd gestuurd door Lidy Miermans. Haar opa B.G. Miermans staat op deze foto (achteraan links, onder de pijl). In de periode dat deze foto werd gemaakt had haar opa een winkel op de Middenweg 15, Amsterdam. Hij verkocht daar in ieder geval ook stofzuigers van het merk Ruton. Deze verkocht hij aan particulieren die deze konden aanschaffen voor 60 cent per week op afbetaling (zie foto onderaan). Zo was het voor meer mensen mogelijk een stofzuiger aan te schaffen. Hij bouwde in eerste instantie ook zelf radio's totdat Philips deze goedkoper kon produceren en het dus niet meer rendabel was.
In 1907 werd in Leiden de tentoonstelling "Electriciteit in woning en ambacht" georganiseerd door de Maatschappij van Nijverheid. De aanleiding voor de tentoonstelling was de opening van de nieuwe gemeentelijke elektriciteitscentrale van Leiden, die in september 1907 werd geopend. Dit was de eerste draaistroom centrale in Nederland met 3000 volt spanning. De tentoonstelling liet allerlei mogelijke toepassingen van elektriciteit zien zoals een salon en een eetkamer in het "Het electrische huis". Dit huis had elektrische verlichting, ventilatoren, verwarming en een stofzuiginrichting. In de "Electrisch" ingerichte keuken’ was naast elektrische kookapparatuur ook een strijkinrichting opgenomen. N.V. Hengelosche Electrische En Mechanische Apparaten Fabriek (Heemaf) werd opgericht in 1908 als voortzetting van de firma Hofstede Crull & Willink was daar vertegenwoordigt met een interessante stand voorzien van zelf gemaakte elektrische apparaten en een grote schakelkast met de letters Heemaf in 390 lampjes.
De eerste in Nederland vervaardigde elektrische treinen voor Nederlands Indië door Heemaf-Werkspoor (1925-1928) + Film
- Gegevens
- Categorie: Film
- Geschreven door R Hermsen
- Hits: 28410
Tussen 1925 en 1928 leverde de combinatie Werkspoor/Heemaf zes elektrische locomotieven (nummers 3201 t/m 3206) aan het toenmalige Nederlands-Indië voor de verbinding Jakarta – Bogor en Batavia - Buitenzorg. De machines, met een vermogen van 1200 pk, hadden een maximumsnelheid van 75 km/h.
Unieke foto van de bouw van de eerste treinen voor Nederlands Indië van de serie 3201 tot 3206, bron: Stichting Old Hengelo
Lees meer: De eerste in Nederland vervaardigde elektrische treinen voor Nederlands Indië door... 4 reacties
Schrijf reactie (0 Reacties)
In 1942 werd de duizendste tractiemotor gemaakt bij de Heemaf. Onderstaande prachtige bedrijfsfilm laat het productieproces zien van de fabricage van de motoren. We zien mannen en vrouwen aan het werk maar ook een toespraak n.a.v. de 1000e tractiemotor. Het zijn prachtige historische beelden van een uniek bedrijf. De film duurt ongeveer een half uur.
{jcomments off}
