Een aantal keren is Heemaf bij een staking betrokken geweest. In de twintiger jaren van de vorige eeuw ontstonden er in Duitsland sterke valuta problemen en ook kwam er een vermindering van koopkracht in alle landen. Het gevolg was dat bedrijven niet zonder grote verliezen in stand konden worden gehouden. De lonen waren te hoog geworden en er moesten noodgedwongen loonsverlagingen worden doorgevoerd.
Ook bij Heemaf werd hiertegen gestaakt. Er werden grote inspanningen geleverd organisatie en productie te verbeteren. In deze moeilijke periode heeft de directie van Stork nagedacht om te proberen de Heemaf over te nemen. Klik HIER voor meer informatie over deze staking uit een selectie van de Hengelosche Fabrieksbode (personeelsblad van Stork) van september t/m december 1926.
19 augustus 1926: staking Heemaf, duur 10 weken. Eis 10% meer loon, het werd 2 cent per uur (boven de 18 jaar en 1 cent onder de 18).
Bron: Leeuwarder nieuwsblad: 19-08-1926
Heemafstaking in 1926
De oorzaak van de staking was een oproep om meer loon te eisen. Heemaf zat echter in een moeilijke periode en in de Fabrieksbode van Stork wordt daarop ingegaan. Aandeelhouders krijgen al geen dividend en hun aandelen van elk 1000 gulden was nog maar 300 gulden waard. Er zat zelfs de mogelijkheid in dat de aandeelhouders Heemaf per eind 1925 zouden liquideerden. Er werkten 1300 mensen bij Heemaf en stoppen zou een grotere ramp zijn dan meer loon, niet alleen voor de medewerkers maar ook voor Hengelo. Dankzij hulp van de Metaalbond waar Heemaf lid van was kon er tot een vergelijk komen waarbij de rentabiliteit van Heemaf niet in gevaar kwam.
Bron: Sumatra Post 24-09-1926
De stakers gingen ver om hun doel te bereiken. Bron: Voorwaarts 10-09-1926
1926 - Bron: Stichting Old Hengelo.
{jcomments off}
Staking 29 april 1943
Het bekend worden van een Duitse maatregel om Nederlandse militairen terug te voeren in Duits krijgsgevangenschap was de aanleiding van een spontane staking in verschillende Hengelose bedrijven. Veel militairen waren gewoon weer aan het werk en hadden een gezin. Na de middag was de staking bij Stork in volle gang en sloeg over op het bedrijf naast Stork, G. Dikkers & Co over. Bij de Kon. Nederlandse Zout industrie moesten eerst voorzorgsmaatregelen nemen het bedrijf stil te leggen. Dit gold ook voor werknemers van het Twents Centraal Station; het personeel voor de stroomproductie bleef werken. Bij Heemaf werd het werk vertraagd en werd Keus gezegd dat het werk neergelegd zou worden. Keus stelde dat hij reeds met Duits instanties had gebeld voor nadere inlichtingen; hij zou worden teruggebeld. Er werd echter niet teruggebeld. Keus riep het personeel bij elkaar en stelde dat de consequenties ernstiger zouden kunnen zijn dan nu werd gedacht. Hij stelde voor door te werken; maar het personeel dacht er anders over en er werd gestaakt. Alleen bij Hazemeyer werd niet gestaakt, Signaal apparaten had een Duitse directie en er werkten 129 Duitsers, 59 NSB-ers en 11 personen met een andere nationaliteit. Er werd gesteld dat de maatregel niet op Hazemeyer van toepassing was.
Bron: Holec Historisch Genootschap
Comments powered by CComment