Een transformatorzuil (ook wel trafozuil of peperbus) is feitelijk een transformatorhuisje in de vorm van een reclamezuil. Deze transformatorzuilen verschenen aan het begin van de twintigste eeuw bij de aanleg van elektriciteitsnetten in vele steden als Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Den Bosch en Delft.
Cees van der Burg werkte van 1928 tot 1934 op zendstation Malabar. Van 1934 tot 1936 in Batavia als hoofd insulaire verbindingen en van 1937 tot 1943 weer in Bandoeng gedeeltelijk bij het radiolaboratorium Rantja Ekek en gedeeltelijk bij andere radio zend en -ontvangst plekken op de Bandoengse hoogvlakte. Later werd hij de baas bij de PTT. Samen met zijn broer Jan van der Burg was hij enthousiast radioamateur. Jan van der Burg heeft in het ondergrondse verzet gezeten is gepakt en onthoofd. (zie oorlogsgsravenstichting). Zelf moest hij na de capitulatie verder werken op het radiolaboratorium. In de tijd van zijn internering in Bandoeng heeft hij een radio-ontvanger gebouwd waardoor het kamphoofd op de hoogte bleef van de vorderingen van de geallieerden. Tijdens zijn verlof in 1936 bracht hij een bezoek aan Radio Kootwijk, waar in 1923 de signalen ontvangen werden van zendstation Malabar.
Voorgeschiedenis:
Onderstaande groepsfoto van een bijeenkomst bij de Heemaf werd gestuurd door Lidy Miermans. Haar opa B.G. Miermans staat op deze foto (achteraan links, onder de pijl). In de periode dat deze foto werd gemaakt had haar opa een winkel op de Middenweg 15, Amsterdam. Hij verkocht daar in ieder geval ook stofzuigers van het merk Ruton. Deze verkocht hij aan particulieren die deze konden aanschaffen voor 60 cent per week op afbetaling (zie foto onderaan). Zo was het voor meer mensen mogelijk een stofzuiger aan te schaffen. Hij bouwde in eerste instantie ook zelf radio's totdat Philips deze goedkoper kon produceren en het dus niet meer rendabel was.
In 1907 werd in Leiden de tentoonstelling "Electriciteit in woning en ambacht" georganiseerd door de Maatschappij van Nijverheid. De aanleiding voor de tentoonstelling was de opening van de nieuwe gemeentelijke elektriciteitscentrale van Leiden, die in september 1907 werd geopend. Dit was de eerste draaistroom centrale in Nederland met 3000 volt spanning. De tentoonstelling liet allerlei mogelijke toepassingen van elektriciteit zien zoals een salon en een eetkamer in het "Het electrische huis". Dit huis had elektrische verlichting, ventilatoren, verwarming en een stofzuiginrichting. In de "Electrisch" ingerichte keuken’ was naast elektrische kookapparatuur ook een strijkinrichting opgenomen. N.V. Hengelosche Electrische En Mechanische Apparaten Fabriek (Heemaf) werd opgericht in 1908 als voortzetting van de firma Hofstede Crull & Willink was daar vertegenwoordigt met een interessante stand voorzien van zelf gemaakte elektrische apparaten en een grote schakelkast met de letters Heemaf in 390 lampjes.
Elektrische treinen van Heemaf Werkspoor (1924-1932)
- Gegevens
- Categorie: Film
- Geschreven door R Hermsen
- Hits: 2156
Hieronder 2 films uit ons youtube kanaal, over de elektrische treinen van Heemaf/Werkspoor die vanaf 1925 tot 1932 werden geleverd aan Nederlands Indië en de Nederlandse Spoorwegen.
1924 - proefrit van de treinen voor Nederlands Indië
1924-1932 - Overzicht van de treinen gemaakt door Heemaf / Werkspoor
Bron: Historisch Centrum Overijssel te Zwolle / HHG
Reactie toevoegen
Schrijf reactie (0 Reacties)
Als molenaarszoon kwam Geurt Thomassen (1857) uit Arnhem al vroeg in aanraking met techniek. Een molenaar was in die tijd namelijk een allround technicus, die zelf molenstenen behakte, hardhouten tandwielen maakte en te maken had met spekstenen lagers, zwiepende wieken en wisselende winden.Als jongeman werkte hij voor de spoorwegen, waar hij in aanraking kwam met stoommachines.
Mijn vader werd geboren op 22 december 1912 in Sneek als laatste kind in het gezin van mijn opa Wouter Thomas Sandstra en mijn oma Sjoerdje Baars. 
{jcomments off}
