Onderstaande foto betreft de 50kV Coq installatie in Veenendaal. In die tijd een wereldprimeur zo’n gesloten 50kV installatie. Hij was geschikt voor buiten opstelling en stond ook buiten. Later is er een gebouw overheen geplaatst. Waarom is niet duidelijk.
De 50kV Coq schakelinstallatie in het 50/10kV transformatorstation van de PUEM te Veenendaal (1934) was in bedrijf tot 1953.
Bron: PGEM
Het 50/10kV station (later Amersfoort 1) genaamd is in 1932 in bedrijf genoemen, als eerste/oudste 50kV station van de PUEM. Vervolgens omstreeks 1934 Veenendaal (ook 50/10kV). Bij de bouw van de 150kV lijn Utrecht-Nijmegen (1953) is dit omgebouwd naar 150/10kV.De koppeling met PGEM in Ede ging in 1938 in bedrijf.
Er liep een kabelverbinding van centrale Utrecht Merwede kanaal naar Amersfoort. Deze bestond uit vier een fase massakabels, uiteraard drie in bedrijf, een was reserve. Omschakeling d.m.v. scheiders.
Aanleg kabelverbinding (door de N.K.F) centrale Utrecht - Amersfoort rond 1931
Bron: PGEM
De 50kV verbinding liep later door naar Veenendaal (langs de toenmalige spoorlijn Amersfoort-Rhenen (-Kesteren-Nijmegen) en van Veenendaal naar Ede, koppeling met PGEM. Hier stond een ster driehoek trafo 50/50kV vanwege de verschillende klokgetallen en sterpuntsaardingen van PUEM en PGEM (PUEM 100% kabelnet, PGEM veel bovengronds, daarom star geaard resp. geblust net).
Qua trafo’s in Amersfoort was er oorspronkelijk sprake van twee of drie 50/10kV trafo’s met een vermogen van 6 of 8MVA, fabricaat mij onbekend.Vanaf de jaren zestig zijn deze successievelijk vervangen door 20 MVA’s. De laatste (een Pauwels) heb ik nog zien komen in 1979 toen ik juist enkele weken bij PUEM was.
Vanaf die tijd stond er:
Eind jaren tachtig/begin jaren negentig is een compleet nieuw station gebouwd op de plaats van het oude (alle 27 10kV kabel richtingen kwamen daar immers samen, zodat een andere locatie veel kabel kosten en een permanent hoger net verlies zou opleveren).
Informatie ontvangen van Auke Wiersma en Dhr. Treur, voormalig chef station PUEM
Reactie van Piet Hoepel, (oud medewerker Coq Utrecht) aan oud collega Henk Peet n.a.v. deze foto.
Hallo Henk
Ik herkende direct de foto van die oude COQ-schakelaar.
Het is de 10 kv KSA (Kabel Scheider Automaat).Vermoedelijk het eerste gesloten schakelmateriaal in die branche. Veel gemaakt voor de NS tijdens de elektrificatie van het treinen net. Nieuw was toen ook de zogenaamde los vast verbindingen van uithijsbare schakelaar met de invoer isolatoren naar voorbeeld van de sluitingen van Grolsch bierflesjes (uitvinding van de HIT).De monteur werd dan met een voelmesje samen met de vs schakelaar in de ronde tank neergelaten om de deze contacten op kwaliteit te controleren. Opgevouwen in de kleine ruimte moest hij naar verloop van tijd er uitgehesen worden met kramp aan armen en benen!!! Voor GEB Rotterdam is later een groot order voor een 25 kv uitvoering gemaakt met blus kamers vanwege het hogere afschakel vermogen. Hidde Nijland schonk toen een enorme cocos loper voor in het onderstation! Dat waren nog eens tijden. Het was de voorloper van het ventiel materiaal. In de jaren 1950 heb ik er nog aan gewerkt.
Groetjes,
Piet Hoepel
Buitenmontage van een soortgelijke Coq schakelaar (10 kV KSA) als de foto bovenaan. De foto moet genomen zijn in de dertiger jaren, waar is onbekend. Wellicht heeft iemand een idee?
Bron: Archief Coq Utrecht
Graag reacties onderaan deze pagina.
In 2013 kwamen wij in het bezit van een fotoalbum van dhr. W. Wijnen met daarin zijn 25 jarig jubileum bij de firma Coq Utrecht uit 1962. Het album is gedeeltelijk gedigitaliseerd . Een aantal foto' s uit het boek stonden al op deze website. Hieronder een impressie van de foto's van Coq Utrecht uit lang vervlogen tijden. Dhr. W. Wijnen begon dus in 1937 bij Coq Utrecht als hulpmonteur, haalde zijn lasdiploma's in de crisisjaren (1930-1932) en vierde in 1962 zijn 25 jarig jubileum. In 1972 ging hij met pensioen.
.jpg)
Eerste pagina van het jubileumboek van dhr. Wijnen.
.jpg)
.jpg)
Het logo van Coq Utrecht tijdens het 25 en het 40 jarig jubileum.
Read more: 25 jarig jubileum dhr. W. Wijnen - Coq Utrecht 1962
In 1911 bouwde Baron Floris Van Loo de eerste elektriciteitscentrale in Langerbrugge, op de westelijke oever van het kanaal Gent-Terneuzen in België. Deze centrale maakte de industriële ontwikkeling voor de hele kanaalzone mogelijk. In die periode huisvestte de centrale twee turbo alternatoren van 2000 kilowatt, draaiend op stoom die geleverd werd door drie Babcock & Wilcox ketels. In 1912 was de verdeling van elektriciteit uitgebreid tot 17 gemeenten in en rond Gent. De centrale kreeg de naam Centrales Électriques des Flandres et du Brabant of kortweg CEFB en werd officieel in gebruik genomen in juni 1914.
Tussen 1919 en 1924 vonden er flinke uitbreidingen plaats en rond die tijd kwam men in contact met Hidde Nijland, oprichter van Systeem Coq uit Utrecht. Coq leverde vervolgens de beschermde schakelinrichting voor deze elektrische centrale en de bedieningslessenaars waren allen voorzien van NIEAF meters. In 2014 kregen wij enkele unieke foto's van Coq Utrecht, geplakt op karton met de originele beschrijving. Waarschijnlijk zijn de foto's gebruikt voor folder of een boekje van de NIEAF. De elektrische centrale in Lanagerbrugge bestaat vandaag de dag niet meer.Op onderstaande link lees je meer over de geschiedenis van deze centrale en vooral over de teloorgang van dit industrieel erfgoed in België.
http://www.gentcement.be/2013/09/respect-voor-het-industrieel-erfgoed-de-geschiedenis-van-het-ecvb
In de jaren 20 van de vorige eeuw werden door middel van hoge invoerrechten producenten in eigen land beschermd. Bij de export van Hazemeyer gaf dat grote problemen. Daarom werd in 1922 in Luik in België de Soc.An. Constructions Electriques Hazemeyer opgericht. Jules Schréder de vertegenwoordiger in België werd directeur. Maar ook in Frankrijk ontstonden dezelfde problemen. In 1930 werd te Saint Quentin de Soc. An. Appareillage Electrique Hazemeyer opgericht. G.W. Hulsen werd de eerste directeur. In Gauchy werd er later een fabriek gebouwd; in Lille een kantoor en de verkoopactiviteit bleef in Saint Quentin.
Volgens mij bestaat Hazemeyer Frankrijk nog. Wie weet hoe de geschiedenis van Hazemeyer België en Frankrijk verder is gegaan? Wie heeft er nog fotomateriaal? Graag reacties onderaan dit artikel of stuur een e-mail:
Hazemeyer België
Hazemeyer in Luik (België), bron: HHG
Page 15 of 16
Ruurd de Vries stuurde mij deze mooie advertentie van Smit Slikkerveer uit 1965 over laad lieren gebruikt in schepen als de S.S. Statendal.
Mede mogelijk gemaakt door: 
De KB archiveert deze website als Digitaal Erfgoed in het kader van een charter van Unesco.
Contact gegevens:
HOLEC HISTORISCH GENOOTSCHAP
Binnenvaart 15
6642 CT Beuningen (Gelderland)
E-mail: info@holechistorie.nl
Mobiel: 06 19009274
